Dag 21, uiteindelijk toch naar Cape Vidal in St. Lucia Marine Reserve We stonden vanochtend niet te vroeg op, hebben heerlijk buiten ontbeten, want koud was het zeker niet! Daarna ging iedereen
douchen en zich klaar maken voor vertrek naar St. Lucia. Tot we erachter kwamen dat we het kaartje van de videocamera van papa kwijt waren. Gisteravond had hester het nog zien liggen, maar daarna is
het door de kaboutertjes mee genomen. We hebben wel 40x de camper helemaal binnenste buiten gekeerd, maar geen kaartje te vinden.. Er stond natuurlijk een belangrijk filmpje op, van ons met de
haaien. Dus iedereen teleurgesteld dat we het niet konden vinden en we hoopte maar dat het plotseling terecht zou komen.. Het was al wat later geworden en we besloten dus maar boodschappen te gaan
doen. We hebben inkopen gedaan en papa heeft maar weer eens geleerd dat ie zoeken aan vrouwen moet overlaten. ( hij was namelijk opzoek naar de hamburgers en hij kon alleen maar vegetarische
hamburgers vinden en die moest ie niet. Ik ook helpen zoeken en inderdaad je moest even goed kijken. Maar na 3 minuten goed kijken lag het er toch echt.. Mannen kijken altijd met hun neus.) Daarna
zijn we naar de volgende camping gereden, wat ligt in een natuurreservaat. We reden naar binnen en we zagen al snel ever zwijnen en een stukje verder op zagen we enorme groep nijlpaarden liggen,
lekker in het zonnetje. Wat een lelijke beesten.. Ook zagen we een krokodil. Daarna zijn we naar het strand gereden en hebben we heerlijk geluncht op de stenen. Ook hebben we lang gewacht, totdat
papa een goede en mooie foto had gemaakt van een paar grote krabben met een paar kleintjes. We reden weer verder totdat we een mooi uitzicht punt hadden gevonden. Vigo gooide snel zijn croc naar
beneden, in de hoop dat Hester opgegeten zou worden door de krokodillen, grapje ;p We hebben daar reuze eenden gezien, een ooievaar en tot slot ontdekte we nog 2 nijlpaarden verder het meer op. Ook
lag er nog een krokodil in het water. Hester wilde niet meer weg, ze vond het prachtig en ze zat lekker in het zonnetje.. We konden haar morgenavond wel komen ophalen... XD We reden dus weer verder,
en toen waren we alsnog Hester kwijt. Vigo was de enige die dat opmerkte. Maar gelukkig zat ze in de badkamer. Nou we gingen dus weer verder totdat we een grote groep herten tegen kwamen. Mooie
foto's gemaakt en daarna hebben we nog buffels gezien. En natuurlijk ever zwijnen. We waren heel dicht bij een hertje, maar reden verder want we waren al heel dicht bij de camping. Papiertjes
invullen en daar gingen we de camping op. Kiki en vigo zagen een paar aapjes en een hertje, wij hadden camper recht gezet en hoorde ineens allemaal gegil. Kiki en vigo werden achter na gezeten door
twee aapjes. Ze hebben het overleefd, en snappen nu eindelijk dat je niet achter aapjes moet aanrennen. Achteraf kon iedereen er wel om lachen, het zag er best grappig uit. Kiki is nu nog steeds bang
voor aapjes. Werkt onze uitspraak toch nog een beetje; ANDERS VOEREN WE JE AAN DE APEN!! De buurman kwam even gezellig een praatje maken en vertelde ons dat er s'nachts ook een varken langs kwam, we
moesten dus niks buiten laten liggen. En de aapjes haalde alles van de waslijn, dat had dus ook geen zin XD Papa heeft nu een Afrikaans vuurtje gemaakt, met hulp van de buurman en Kiki heeft net
heerlijk gespeeld met het Afrikaanse buurmeisje. Lisa en vigo hebben nu binnen de slappe lach terwijl ze aan het kaarten zijn. Hester maakt het filmpje compleet! Zometeen lekker eten en dan
waarschijnlijk klaverjassen, gister hadden Lisa en ik bijna gewonnen! :o daarna weer lekker slapen! Liefs Michelle.
Dag 20 haaaaaaai Om 7 uur hijsen we ons weer in onze pakken. Setjes opbouwen, koffie drinken en alles aan boord. Iedereen staat stijf van de adrenaline. Vigo: ik vind het niet zo verstandig dat
jullie met haaien gaan duiken. Kiki: is dat niet gevaarlijk. Nee joh, we komen weer veilig terug, slik. Kiki en vigo blijven op de duikbasis maar gaan wel mee ons wegbrengen naar het strand. We nemen
daar afscheid..... Zie ik iedereen een beetje slikken? De rit erheen duurt iets langer en er staan meer golven dan de dag ervoor. Bumpy... Maar wel weer supergaaf... Op de site gekomen wordt een hele
procedure gevolgd. Er wordt alvast een lekker soepje in zee gegooid om wat. Visjes te lokken.... We zien de haaien al om ons heen zwemmen. Wow dat is echt gaaf maar nu moet je er nog in.... Help.
Heee Lisa, klaarmaken joh, we gaan snorkelen.... Waaaaaat maar zie je al die haaien dan niet? Geen probleem joh. We hebben een professionele crew aan boord.... Hahaha . Om alles vast te leggen is er
een professionele onderwaterfotograaf mee. Hij heeft ook voor nat. Geografic gefilmd! Hij neemt het witte bekkie van lisa alvast op de plaat... Maar Lisa laat zich niet kennen en valt samen met de
divemaster achterover. Net niet op een haai zeg maar. Ik heb haar gezicht niet meer gezien.... Dat moet wel gaaf zijn... Ondertussen wordt er een ton met dooie vis onder de boot vastgemaakt en een
stang met twee boeien als een soort houvast voor ons. Op onze vraag waarom dat nodig is... Tja in de zomer komen er veel Russen en die moeten we aan de stang vastbinden anders zijn ze all over THE
place. Ze drinken alleen maar en luisteren nergens naar. Zo brengen ze zichzelf en de crew in gevaar. Ach, voor ons is het ook wel lekker. We vallen erin en gaan op een meter of 9 aan de stang
hangen. Wat een schouwspel. 20-25 haaien en een enorme baars die zich lekker laat aaien en een enorme school vissen krioelt rond de ton met dooie vis. De fotograaf legt alles vast. Er wordt vis
rondgestrooid en de haaien happen toe. Ze zijn overal dus ook achter ons. Maar, we hebben geen moment het gevoel dat het gevaarlijk is of niet onder controle. Er zijn 4 begeleiders mee en een
fotograaf die alles precies in de gaten houden en zelf continue bij de ton dooie vissen in het rond strooien. Ik kan me bedwingen maar wat zou ik graag eens willen ruilen.... Michelle en Hester
hebben het ook prima naar de zin. Het lijkt wel een aquarium waar we inzitten. Alles vastgelegd in een ongetwijfeld mooie video.... Na 50 minuten heeft Michelle 50 bar en gaat ze naar boven. Na een
uur worden ook ik en Hester naar boven gesommeerd al hadden we best nog even willen blijven... Zo, als dat niet een geweldig strakke coole ervaring is.... Maar zegt bryan. Nog even voor good luck....
We kijken elkaar aan. Ja hoor prima. Hij gooit nog wat dooie vis over de rand en de haaien verdringen zich om de boot. Zo, en nu kan je ze aaien... Alleen niet je handen in het water steken.... En zo
hebben we nog een 10 minuten haaien geaaid voor good luck.... Kiki en vigo zijn blij dat we weer heel huids terug zijn en hebben zich prima vermaakt op de duikbasis. We gaan weer eens eten in het
meer dan voortreffelijke restaurantje voor we naar de volgende bestemming vertrekken. Ik hang mijn Jack in de zon omdat het op de heenweg zeiknat was geworden en je raad het al... Op de volgende
bestemming kom ik erachter dat het is blijven hangen. Ik niet blij, so much for good luck.... We rijden veel te laat naar de volgende bestemming St. Lucia in THE wetlands. Het laatste stuk binnendoor
in het donker. Dat is weer eens een fraaie ervaring. Mijn hemel... We komen in St. Lucia en zoeken de camping die ergens in het park moet liggen. Ojee. Het park sluit om 6 uur en het is half 7. Dan
maar een andere camping buiten het park zoeken. Drie keer links en vijf keer rechts sir zegt de Ranger.... Enfin, we vinden het en mogen een plekje uitzoeken. Sugar leaf campsite... Zo, een
boterhammetje, klaverjassen, colaatje rum en maffen na een van de meest enerverende dagen in zuid Afrika.....
Dag 19 duuuuuiiiiiiiiikkkkkkken Woehaaaaaa. Het is 6 uur en we moeten eruit. Niet echt mijn ding zeg maar en ook niet van Michelle geloof ik. Ik krijg visioenen van malapascua in de Filipijnen, 4
dagen midden in de nacht opstaan om voshaaien te spotten. Maar goed, ik mag eindelijk na 3 weken weer eens in het water plonsen tussen de haaien dus je zal mij verder niet horen. Om 7 uur stipt staan
we op de duikbasis. Het is eigenlijk net Scuba academie. De gebruikelijke bewegingen van spullen passen, setje opbouwen, koffie drinken en de boot gereed maken. De boot is een stoere rib met 2x 85 pk
outboard waarbij de schipper voorop staat. Setjes netjes opgebouwd in het midden. Beetje Scuba 1 waarbij wij op de zijkanten zitten. Daar houdt vervolgens elke vergelijking op hahaha. De boot achter
de 4x4 en zo rijden we naar het strand. Eigenlijk een lagune omdat we van daaruit de branding door moeten. Mmmmm dat is een hele toer. Voor we het strand op rijden laten ze de banden half leeg lopen
voor wat grip in het zand. Op de terugweg lucht erin met de persluchtfles..... Op het strand geen sliphelling dus keihard achteruit en een noodstop.... Zo glijdt de boot het water in. Allemaal erin
en door de branding. Please put your life jackets on, feet in THE straps and hold on tight! De schipper laveert met precisie en behendigheid door de branding. Wow dat is weer kicken. Vigo is helemaal
in zijn element als we over golven van een metertje of 3 vliegen... Als we door de branding zijn gaan de jackets uit en krijgen we een plastic overjas tegen water en kou. En dat is nodig ook. Dat is
nog eens wat anders dan met de Scuba 1 naar eiland 9. Een kwartiertje later liggen we bij aliwol shoal. Een van de mooiste bestemmingen divewise in de wereld. We krijgen een uitgebreide briefing van
bryan en we besluiten dat Hester en ik de eerste duik maken bij 'reggies Cave' nee, reggie is niet de plaatselijke piraat. Met reggies wordt bedoeld ragged tooth shark. Jawel, een grot vol haaien en
wij gaan ze bekijken. Lisa, Kiki en vigo gaan snorkelen met een divemaster. Vooral vigo in een wetsuit is een komisch gezicht.... Maar hij kan niet wachten. Lisa kan eindelijk laten zien dat ze haar
snorkel diploma heeft en Kiki, ja Kiki ligt er al in voor je het weet. Plons, achterover op het teken van de schipper. Dat is iets dat we vaker hebben gedaan dus dat levert geen probleem op.
Verzamelen en achter de divemaster aan. Hij neemt een boei mee zodat de schipper weet waar we blijven. De stroming is aanzienlijk door de ondiepte van de shoal. Je wordt alle kanten opgeslingerd en
het duurt even voor je door hebt wanneer je moet vinnen en wanneer niet. Maar als jet door hebt is het heerlijk. Hester daalt rustig af met de tweede divemaster en ik heb de eerste haaien al in het
oog. Man wat is dat gaaf. Samen met Hester zwemmen we naar de Cave en zwemmen tussen een stuk of 10 haaien. De kleinste anderhalf en de grootste twee meter. Dat is kicken! We volgen de divemaster met
zijn boei en vinden twee tanden. Zo, die gaan mee! We zwemmen verder en komen nog een joekel van een baars tegen en verschillende slakjes. Helaas geen loep meegenomen annet. Maar ze zijn erg mooi. Na
een uur hebben we het behoorlijk koud in onze 5 mil. Wetsuit. Het zijn ook niet meer de nieuwste dus al aardig dun. Water is 21 graden en dus heeeeeeel koud zonder mijn dry suit.... Safety stop en
plop we komen weer netjes bij de boot. Lood af, set uit en weer aan boord. De grijns is voorlopig niet meer van de gezichten. Ojee. Kiki en vigo hebben het ook koud maar heerlijk gesnorkeld. Michelle
zit ziek te wezen in een hoekje en Lisa zit tegen kotsen aan. Tja, de boot deint behoorlijk en dan heb je last van zeeziekte... We besluiten maar weer snel aan de volgende duik te beginnen. Het is de
beurt aan Michelle. Haar eerste echte duik... Ze zit er niet mee, liever het water in dan op de boot blijven. Een klein uurtje surface time is ook voldoende. Gemiddelde diepte van de eerste duik was
12 meter dus no worries. Samen met Michelle mijn tweede duik. Ik ben nog niet echt opgewarmd maar tkennet. Samen met Michelle plons ik er in. Netjes wordt er afgedaald en ook zij moet even wennen aan
de stroming en de surge. Maar ze heeft het zo door en arm in arm maken we een prachtige duik. Mooie koralen, veel vis, Lion fish, grote baarzen, Nemo, slakjes, frogfish, het kan niet op. Het zicht is
wederom erg goed met een meter of 15. Niet verkeerd... Waaaat, we zitten plotseling naast een school dolfijnen! We stuiteren door het water, wat een geweldig gezicht... We duiken met stalen 12 liters
dus we kunnen het uur bijna vol maken. Die meid kan echt wel duiken en is volkomen op haar gemak. Ik krijg het warm, trots ben ik op haar. De opstijging gaat gecontroleerd en we maken keurig een
safety stop van drie minuten. Er duiken nog twee mensen mee waarvan er plotseling een boven ligt. Divemaster en buddy zoeken.... En ik wijzen naar boven. Lekker buddy contact... Dat gaat Michelle
niet gebeuren... Goed gedaan Edwin en Marion! Weer boven gekomen gaat het weer Op volle snelheid naar het strand. O ja, weer je life jacket aan en alles vasthouden. We laveren door de branding op
volle snelheid richting strand. Net als je denkt dat we stoppen nog wat meer gas en zo blazen we met volle snelheid het strand op. Okee, zo kan het ook. Gelukkig hebben ze het meer gedaan en kunnen
we veilig van boord. Hahaha ik zie de Scuba 1 al zo de haven inkomen. Ik hoor Cees al denken. Maar ron, zo ram jij toch ook altijd de haven in hahaha. Zo, dat was eerrrruuuug okee. We haken de boot
weer aan een rijden terug naar de duikbasis. We bedanken iedereen voor de geweldige ervaring en vooral voor de mogelijkheid om met het hele gezin het water op te gaan om te duiken en te snorkelen.
Super service en begeleiding voor iedereen. Bryan vertelt over de fantastische ervaring om te duiken tussen 20 haaien en scholen vis tijdens het live bait duiken...... Naah, das toch niks voor ons.
Hester krijgt het gebrek bij de gedachte alleen al.... Maarre ik heb er eigenlijk wel een beetje zin in. Tja zegt Hester, misschien een leuk verjaardagskado voor Michelle. Net 16 geworden, dan heb je
wel wat te melden zeg maar...... Bryan begint al te glunderen. Laten we eerst wat gaan eten en dan zien we wel..... Je snapt dat we steeds enthousiaster werden. Nou ja, ik dan. Michelle en Hester
moesten even wennen aan het idee. Komop. Laten we eens gek doen... We doen het gewoon! Ik ren terug en bryan zegt tussen neus en lippen door dat snorkelen ook kan. Lisa trekt wit weg. Ik zeg mooi,
dan kan jij ook mee lies hahahaha. Maar lies cool als ze is... Prima hoor, lijkt me leuk. We blijven naast de duikschool overnachten, hoeven we niet zo vroeg uit de veren en de camping was toch niet
zo okee. Douches en wc bleven voor ons open en we mochten gebruik maken van het terras aan zee. Enig idee hoe dat is savonds? Nou, wij wel. Enorm gaaf. Life is good and exciting. Morgen duiken tussen
de haaien. Blacktips ocean Style (drie meter) tigershark en dusky's.......
Dag 18, Rijden van Royal Natal National Park naar Clansthal bij Umkomaas Om eerlijk te zijn is dag 18 op dit moment alweer drie geweldige dagen geleden en moeten Ron en ik even diep graven wat we dag
18 ook al weer allemaal hebben gedaan. Maar laten we eens kijken hoever we komen. Dat het koud zou zijn in Drakensberg wisten we al, dus We hadden ons goed voorbereid met dekens en kachel! De
kinderen hebben weer van bedden gewisseld en volgens mij heeft nu na ruim twee weken iedereen zijn lekkerste slaap plekje gevonden. Kiki boven in het hoekje en daarnaast Lisa aan de lange kant.
Michelle wilde niet meer naast Lisa slapen want die ademde te diep en ook niet meer naast Kiki want die houdt tijdens het slapen haar adem in en Michelle denkt dat ze dan niet meer gaat ademen en
wordt hier onrustig van. Wel lief zo bezorgt! Dus Michelle ligt nu beneden naast Vigo. Volgens Lisa beweegt Vigo te veel en volgens Michelle Kiki, dus ik denk dat het nu voorlopig zo blijft ;) We
(Ron en Ik) zijn om zeven uur opgestaan en gelijk gaan rijden. Het is op dat moment echt nog vries koud en alles is bevroren, zelfs de waterkraan! We kijken ondertussen dan ook uit naar een
subtropisch klimaat waar we vandaag heen gaan. We rijden in 1 x door naar Umkomaas / Clansthal. Camping Greenpoint Lodge. We hebben ons alleen aangemed en zijn gelijk doorgereden naar het strand van
Umkomaas met het idee om lekker te lunchen en te kijken of we de volgende dag kunnen duiken! Beide ideeën werden snel gerealiseerd. We kwamen het strand nog maar op rijden en troffen een duikschool.
Na even te hebben rondgekeken en geïnformeerd zag alles er goed uit en spraken we af de volgende morgen om zeven uur ons te melden en met z'n allen te gaan snorkelen en duiken..........spannend!!
Naast de duikschool zit een restaurant met uitzicht op de zee! Na een potje HaliGali werden we verrast met heerlijk eten. Vooral de vis was verrukkelijk. Buikjes vol, duiken geboekt, dus lekker naar
de camping. Kiki en Vigo op katten jacht, Michelle en Lisa naar het strand en Ron en ik naar het terras. Lekker ieder een uurtje voor zich zelf. Daarna broodje eten, eindelijk een keer buiten de
caravan. Daarna nog even klaverjassen en op tijd naar bed, want om zes uur gaat de wekker!
Dag 17, 4 uur wandelen en paardrijden in Drakensberg Vanmorgen hebben we eerst allemaal lekker uitgeslapen. De kou viel gelukkig mee. Rond half tien lekker buiten in het zonnetje ontbeten. Vigo loopt
tegenwoordig de hele dag met een bal in het rond. (ron en ik noemen hem al een kleine Lars zoontje van Miranda, die ook altijd voetbalt, zo leuk!) Dus na het ontbijt moesten we gelijk weer
voetballen. Rond elf uur zijn we de bergen in gegaan samen met onze 'ranger' Ludgi. Na ongeveer een kwartier de berg op klimmen en iedereen ging 'zuchten', wees hij de plek aan waar we heen zouden
gaan. Dit was echt nog heel ver omhoog, maar de kids hielden de moed erin en stapte moedig door naar boven. Het uitzicht was prachtig en het weer heerlijk warm, we moesten zelfs behoorlijk smeren! Na
een korte pauze een vrij steile weg naar boven. Het gras en de overige beplanting was zo hoog dat Vigo er helemaal in verdween. Gelukkig is papa sterk en op zijn nek ging het een stuk beter. De
overige kids bleven moedig doorstappen. Na ruim 2 uur klimmen en klauteren kwamen we bij een soort overkapping onder een grote rots. Ludgi vertelde dat op deze plek de Zoulous leefde totdat het land
werd over genomen door de blanke, die van het gebied een reservaat hebben gemaakt en de Zoulous hebben verjaagd. Ludgi is zelf ook een Zoulou. Er waren op de wanden van de rots dieren getekend. Deze
dieren zijn getekend met het bloed van het dier dat geslacht is, ze tekende het dier op de rots om vergeving te vragen voor het slachten van het dier. Ook was er een plek wat als kachel en keuken
fungeerde. Hier lag een grote steen, een soort schaal, waarin de kruiden en medicijnen werden bereid van producten uit de natuur. Toen ze werden verjaagd hebben ze de schaal door het midden gebroken,
zodat niemand deze meer gebruik kon.. De Zoulous leefden niet het hele jaar op deze plek, ze trokken per seizoen met de dieren mee naar de plek waar de dieren op dat moment waren, omdat daar het
meeste voedsel was. Aangezien zij afhankelijk waren van de dieren, waren ze genoodzaakt de dieren achterna te gaan. Na het bezoek aan deze grot, hebben we geluncht op een mooie plek op de berg. We
hadden broodjes en beleg mee naar boven genomen. Heel bijzonder om de hele dag niemand tegen de komen, we waren echt helemaal alleen op de berg. Na de lunch weer naar beneden gewandeld en ondertussen
wat leuke bal en zing spelletjes gedaan. We zij trots op al de kinderen die echt zonder mopperen toch ruim 4 uur mee hebben gewandeld op niet de meest eenvoudige wandel paden. Weer terug bij de
camper zijn we gelijk vertrokken naar de manege, want we wilde graag nog paardrijden. Bij de manege aangekomen was het eigenlijk niet meer mogelijk om te rijden, aangezien ze om 4 uur dicht zouden
gaan en het was half 4. Maar Ludgi, daar ook bekend, deed een goed woordje en eigenlijk konden ze het geld van 6 mensen tegelijk ook goed gebruiken. Er werd voer in de bakken gedaan en de paarden
werden naar de manege toe gefloten. 8 paarden werden gezadeld. Aangezien er 1 gids was en Ludgi ook meeging, twijfelde ik toch even en vroeg voor de zekerheid dat Vigo toch wel bij mij voorop zou
gaan. Maar nee dat was niet de bedoeling, Vigo kreeg een eigen paard. Vigo helemaal trots, maar ik vond het toch wel erg spannend. Als eerste werd m'n kleine ventje op dat grote paard gezet... Slik!
Maar Vigo zat helemaal trots op z'n paard en het was zeker geen klein paardje. Nadat iedereen ter paard was zijn we ruim een uur wezen rijden in een prachtig natuurgebied. Michelle had d'r paard
'Dutjes' aardig onder controle en ook d'r snot neuzen vielen mee! Lisa d'r paard Christmas was soms een beetje eigenwijs en viel nog wel eens een ander paard aan. Kiki d'r paard Mahai, moet wel
dopjes in z'n oren hebben gehad, want Kiki bleef gillen dat hij niet wilde luisteren! Vigo z'n paard Socks was een schatje en zelfs in draf bleef Vigo lachen, totdat hij een keer niet goed zat, toen
raakte Vigo een beetje in paniek, maar hield zich goed vast! Ron z'n paard Relax, was ook heel relaxed en Ron kon er al de kanten mee op! Taxi was duidelijk de baas en iedereen bleef netjes achter
mij en Taxi, wel lastig, want zo nieuwsgierig als ik ben wil ik graag alles zien, maar zo gauw ik met Taxi uit de richting ging werd ik door de rest achtervolgd, dus er zat niets anders op dan voorop
te blijven en te genieten van het moment en het uitzicht! Het was fantastisch en alweer een hele beleving voor ons en de kids. Weer terug bij de camper; douche, in bad en pasta eten! Het was een
heerlijke maar ook vermoeiende dag!
Dag 16 We rijen. Langer dan gedagt maar tog was er maar een ding. Het Grappigst Dat mama dagt dat we aan het ombijten waren maar het was al kwartvoor1 Later gaaven we eten aan mensen die het nodig
haden 2X cola ze waaren Er blij mee . om kwartvoor 6 is iedereen aan het voetbalen Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Familie baarskiki Vandaag alweer dag 16. Vanmorgen toen ik wakker werd gemaakt door Kiki en Vigo die ruzie aan het maken waren over welke film ze gingen kijken gezellig op hetzelfde bed naast mij,
maar ze zijn er uiteindelijk toch uitgekomen en toen hebben we gezellig met zijn 3en genomeo en jul iet gekeken, we waren trouwens alweer aan het rijden. Ik weet niet hoe Ron en Hester elke dag zo
vroeg kunnen opstaan.Bij een leuk pleintje stopten we even en gingen Hester, Ron en Kiki boodschappen doen, Vigo, Michelle en ik gingen ons nog even aankleden.Na een tijdje kwamen ze weer terug met
heel veel lekkere dingen zoals: muffins, bananencake en lekker bolletjes. toen dachten we even lekker te gaan ontbijten maar we kwamen er na een tijdje achter dat het al half 1 was! Maar iedereen
heeft super lekker gegeten!! Na het eten zijn we verder gereden op weg naar de volgende camping. Onderweg kwamen we veel mensen tegen die dingen aan ons wilden verkopen, zoals; beeldjes, manden,
onderzetters, zwepen. Van de eerste jongen die we tegen kwamen hadden we 5 leuke beeldjes gekocht voor geld, eten wat we nog van gisteren over hadden en een blikje cola. Daarna kwamen we een jongetje
en een meisje tegen waarvan we een soort dienblad hebben gekocht, Michelle had ook een t-shirt aan het meisje gegeven omdat ze die niet meer pasten. We hadden ze ook eten en drinken gegeven. Later
kwamen we nog een groepje jongens tegen die dezelfde beeldende wilden verkopen die wij al hadden gekocht. Dus toen gaven we ze maar allemaal 10 cent, ze gingen er bijna ruzie om maken, we waren echt
verbaasd dat ze om 10 cent bijna ruzie gingen maken en het is dus echt heel belangrijk voor hun.Nou wij verder rijden, na een tijdje kwamen we aan bij de camping en zien we dezelfde camper staan als
die van ons, zoudenze Nederlands zijn? We gingen nog heel even naar een winkeltje. De kindjes gingen gewoon even in de winkel kijken, en Hester en Ron gingen informatie vragen over wat we morgen
allemaal konden doen. Later toen we weer op de camping waren gingen Michelle, Kiki en ik douche er was maar 1 douche dus we moesten de hele tijd op elkaar wachten. Toen we weer lekker schoon waren
gingen we met ze alle voetballen, na een tijdje kwam de Ranger Ludgi en hij ging meedoen voetballen en liet ons even alsof het niets was een paar trucjes zien. Die mensen naast ons waren trouwens
Nederlands volgens papa omdat ze aan het kaarten waren. Die vader kwam de hele tijd langs lopen en we wisten gewoon dat hij mee wilde doen maar hij zei niets dus wij vroegen ook lekker niets! Toen
Hester en ik uitgevoetbald waren gingen we kijken of er in een wei nog dieren liepen maar nee niets gezien, we hadden daarom maar zelf een fantasie dier ontworpen de heliba, het is een vis met 2
voeten en hij kan vliegen, we weten het, erg veel fantasie! ( we zijn er achter gekomen dat hier ook helemaal geen dieren leven dus daarom zagen we niets...) toen we terug kwamen was papa aan het
eten koken dus na een paar minuten gingen we lekker chilliconcarne eten. De ranger was nog steeds gezellig met Michelle aan het praten en ging toen ook gezellig mee eten! Hij is erg aardig maar hij
praat een beetje erg veel! Morgen gaat hij nog mee met wandelen en paardrijden. We hebben daarom maar gezegd dat we naar bed gingen zodat hij weg zou gaan nu gaan we weer gezellig kaarten en lachen
natuurlijk! Zometeen lekker slapen en dan alweer de 17 dag! Kusje Lisa. Kiki en Lisa hebben hierboven het verloop van de dag al uitgebreid beschreven. Zelf wil ik nog even kwijt dat het stuk tussen
de campings wat we vandaag hebben afgelegd echt heel bijzonder was. De natuur is hier in Drakensberg heel anders. De Drakensberg is 1000 km lang. Het hoogste gedeelte ligt in de omgeving waar we nu
verblijven. Vandaar dat de temperatuur overdag snel aangenaam is, maar s'nachts kan het behoorlijk vriezen. We zitten nu in het natuurreservaat: Royal Natal Het is vooral een reservaat met een
prachtige natuur, veel water, watervallen en net voor het reservaat een stuwmeer met natuurlijke dam. Er leven hier wel een aantal dieren en roofvogels, maar niet zoveel als in de game reservaten.
Toen we vanmorgen wegreden uit het Golden Gate reservaat hebben we nog zo'n 30 km tussen de prachtige Golden Gate bergen gereden, die als de zon er op schijnt echt een gouden gloed hebben. De weg
naar dit reservaat was indrukwekkend door de geweldige uitzicht points. Bij deze points kun je parkeren en genieten van het prachtige landschap. Ron en ik praten altijd in de auto over van alles en
nog wat, maar hier in Afrika zij we heel regelmatig stil, omdat onze aandacht uit gaat naar alles wat er te zien is, we hebben echt ogen te kort. Wat een geweldige indrukken. We genieten dan ook nog
steeds volkomen met z'n allen. Je bent echt op elkaar aangewezen in zo'n kleine camper en avonden vanaf zes uur, die echt te koud zijn om buiten te zijn. Maar het is nog steeds altijd gezellig en
veel lachen geblazen. Iedereen vermaakt zich opperbest en de tijd vliegt, terwijl door de vele indrukken sommige dingen ook al weer heel lang geleden lijken. De enige die wel eens op elkaar mopperen
of we allebei aan een andere kant van de camper zetten zijn Kiki en Vigo, die kunnen elkaar behoorlijk in de weg zitten. Maar ik denk dat een ieder die dit leest die ook een broer of zus heeft van
het andere geslacht dan hem of haar zelf dit wel herkend! Ze kunnen trouwens ook op andere momenten heerlijk samen aan het spelen zijn, gelukkig! Michelle en Lisa hebben het klaverjassen al aardig
onder de knie en iedereen wil winnen, dus behoorlijke competitie strijd! Dit eindigt nog wel een in een behoorlijk stoei / vecht partij tussen de meiden en hun vader! Ik zorg dat ik uit de buurt
blijf....... Morgen zullen we jullie vertellen over de avonturen met Ludgi en zijn verhaal over het leven als 'zwarte' in South Africa. We hebben vanavond veel van hem geleerd! Welterusten en liefs
van ons
Dag 15 - Clarens & golden gate national park Vanochtend reden we om een uur of 8 weg van de camping, terwijl Lisa, Kiki, vigo en ik nog heerlijk sliepen. Kiki, vigo en Lisa werden langzamerhand
wakker en gingen de film narnia kijken terwijl ik nog 'even' verder sliep. Ik heb zo ongeveer de hele weg geslapen.. Hester wilde naar een dorpje, maar daar zijn ze gewoon blindelings langs gereden,
100 kilometer later kwamen ze erachter dat ze het dorpje hadden gemist.. Oepsie! Toen reden we langs het leuke en gezellige dorpje Clarens. We hadden allemaal zin in koffie of iets te drinken, maar
voordat we koffie gingen drinken zijn we eerst nog een paar leuke winkeltjes in gegaan. Clarens is een echt kunstenaars dorpje en dat was in de winkeltjes dan ook duidelijk te zien. Toen gingen we
koffie drinken met iets minder gebak dit keer. Vigo had een heerlijke bubblegum milkshake, hij vond het heerlijk maar wij vonden het veelste zoet.. Kiki had een bananen milkshake, Lisa een vanille
milkshake en ik een coffeemilkshake. Papa en hester hadden een heerlijke honing, hazelnoot koffie. Daarna wilde Hester nog even naar een winkeltje, ze zag er mooie vloerkleden hangen. Uiteindelijk
had ze een mooi kleed gezien en ging ze het papa laten zien. Papa vond het een beetje raar. Uiteindelijk zei papa dat ze het maar moest gaan vragen aan de persoon die in de winkel werkt. En daar ging
ze hoor; excuse me? Can i buy this one? En ze wees naar een kleed dat op de grond lag. De meneer keek haar raar aan. Ze vroeg het nog een keer, en de meneer ging een andere meneer halen. Toen ze het
aan hem vroeg begon hij keihard te lachen. Ze verklaarde d'r voor gek. Wie wilt nou een oud kapot kleed kopen dat in de winkel op de grond ligt?! Wij waren ondertussen allang de winkel uit gelopen,
zodat het leek alsof we niet bij hester hoorde haha. Daarna zijn we nog een winkeltje ingelopen met allemaal muziekinstrumenten, ik weet niet of jullie weten hoeveel herrie wij kunnen maken? Maar het
was echt een klere herrie in die winkel, ik weet niet of de meneer het zo leuk vond met ons in die winkel. Vigo en Kiki hebben uiteindelijk een katapult gekocht. En papa en Hester een of ander
muziekinstrument. Terwijl Hester, Lisa en ik, verder liepen naar een ander winkeltje bleef papa bij Kiki en vigo op een groot grasveld. Hopelijk heeft niemand een steentje tegen zijn of haar hoofd
gekregen.. Want zo oplettend waren Kiki en vigo niet XD wel vonden ze het helemaal geweldig! Daarna zijn we de tattooshop ingelopen.. En morgenochtend om 9 uur krijgen papa en Hester misschien wel
een tattoo.. Papa wil wel heel graag. Maar Hester weet het nog niet zo zeker... Toen we op de camping aankwamen hebben we snel onze bergschoenen aangetrokken en zijn we de bergen ingelopen.. Prachtig
was het! We hebben midden op een berg lekker gelunched! En toen namen we de verkeerde 'afslag' en hebben we in plaats van 45 minuten, 90 minuten gewandeld XD Oepsie! Maar we hebben wel sneeuw gezien!
In Afrika?! Sneeuw?! Beetje raar?! Toen we weer beneden waren, gingen vigo, Hester en ik onder een bruggetje naar een riviertje toe. Natuurlijk moesten we over de stenen lopen. En vigo kon het zelf
en had geen handje nodig. Vigo stond wijd beens en verloor zijn evenwicht, gelukkig stond voor hem nog een steen en kon ie zich daar op opvangen! Een stukje verder begon ie opnieuw; ik heb geen
handje nodig! En toen stond ie op een steen en PLONS! Daar lag ie, midden in het riviertje. Hester en ik lachend XD toen zijn we er maar weer uitgegaan. Klimmend en klauterend zijn we weer boven
gekomen en moest papa een foto van de kletsnatte vigo maken. Vigo en ik hebben afgewassen en daarna een spelletje uno gespeeld, toen werd het pas echt koud buiten! En zijn we maar binnen gaan zitten!
We hebben heerlijke rijst gegeten met een eitje. Alleen hadden we heel veel over en hebben we besloten dat we het morgen gaan weg geven, aan iemand die het graag wil hebben! Nu zijn Kiki en Lisa
afwassen, papa rookt buiten z'n pijp en vigo doet bijdehand tegen zn moeder.. Zometeen gaan we nog even Amerikaans jokeren en misschien wel klaverjassen. We zullen zien of het gezellig word en of
iedereen een beetje nuchter blijft. Tenminste, hester moet een fles wijn leeg drinken want het past niet meer in de koelkast en papa heeft hele sterke rum gekocht.. Morgen rijden we nog zo'n 110
kilometer naar Royal natal national park. De 2 koudste dagen van de hele vakantie! Hopelijk overleven we het! Kusje! Michelle
Dag 14 rijden van Middelburg naar Ladybrand Brrrrrr.. Wat koud! Vannacht om vier uur werden we wakker van de kou. Vigo was aan het huilen en de rest aan het woelen in z'n bed! Het was echt koud. We
hebben het kacheltje dan ook maar aangezet. Toen Ron en ik om 7 uur vanmorgen opstonden, stond er dan ook ijs op de ramen en bij het wegrijden met de auto gaf deze -3 graden aan! En dan te bedenken
dat we overdag in bikini lagen te zonnen en in het zwembad zijn geweest! De kinderen hebben het eerste stuk van de route lekker geslapen of een filmpje gekeken. Terwijl wij het gezellig en warm
hadden in de camper reden we langs Town-ships waar mensen op straat of in bouwvallen zonder ramen en deuren leefde. Toch iedere keer weer even slikken om ermee geconfronteerd te worden dat er nog
grote verschillen zijn. Vandaag zijn we door verschillende dorpen gereden. Ieder dorp begint met een grote afvalberg, vervolgens een stroomcentrale, een heel groot kerkhof voor de Town-ship, een
Town-ship, een paar honderd meter verder stadje met winkels, supermarkten, garage, restaurants enzo.. Genoeg mannentjes die je auto willen bewaken, je boodschappen willen tillen en als je iets
weggooit wordt het gelijk uit de vuilnisbak gehaald. Na het stadje, waar trouwens iedereen altijd hartstikke vriendelijk is, volgt er een paar honderd meter verder meestal een villawijk. Met grote
huizen met hoge hekken er omheen. Beide delen hebben eigen scholen en kerken. Ben je door zo'n stadje heen gereden kan het rustig zo zijn dat je de volgende 100 km niets meer tegen komt. Maar het kan
ook zo zijn dat ze met de weg bezig zijn..... Nou dat is ook een beleving. Er staat dan een mannentje met grote vlag te zwaaien of je door mag rijden of moet stoppen. Optie 1 doorrijden: naast de weg
is een 'nood' weg aangelegd, deze is van zand en heeft diepe kuilen en hoge hobbels! Dat betekend een soort survival tussen de gaten door en voor de rest van de familie vasthouden wat je vasthouden
kan, anders vliegt het de camper door! Zo'n noodweg kan rustig 15 km lang zijn! Optie 2 wachten: wanneer het mannentje aangeeft dat je moet stoppen, betekend het dat de voertuigen vanaf de andere
kant de noodweg mogen gebruiken..... Aangezien deze dus heeeel lang is en moeilijk berijdbaar, kan het zo zijn als je pech hebt dat je 45 minuten moet wachten, voordat je alsnog optie 1 moet nemen!
Maar na veel gehobbel, goed stuurwerk van Ron zijn we voor drie uur al op de camping! En de camping 'Little Rock' is prachtig gelegen. Volleybal veld, speeltuin, zwembad (echt te koud!), drie
loslopende zwarte varkens, 7 loslopende pony's en een stuk of vijf rondlopende honden! Allemaal goed verzorgt en sociaal.... (in hoeverre een dier sociaal kan zijn:) ) Vanmiddag hebben we de berg
beklommen op de camping naar een mooi uitzichtpunt. We hebben beloofd aan niemand te vertellen wie er precies op de verkeerde plek ging 'zitten' en bij wie precies de tak afbrak waar we allemaal al
gebruik van hadden gemaakt om de rots op te komen, dus dat doe ik dan ook niet..... Op de camping is een niet al netjes toiletgebouw maar wel een warm bad, waar Kiki en Vigo heerlijk in hebben
gezeten, terwijl Michelle stond te douche en Lisa met Ron een balletje trapte! Weer schoon allemaal hebben we lekker gegeten in een gezellig steakhouse in Ladybrand! Op de camping de kachel op
hoogste stand, extra dekens op de bedden en na een potje kaarten allemaal in bed! Kijken of we vannacht wat warmer houden! Lieve pa en ma, we hebben helaas geen internet kunnen vinden om te skypen,
maar we wensen jullie een heerlijke vakantie, geniet ervan en we skypen volgende week weer! Dikke kus en veel liefs van ons
