Dag 24, Rijden naar Sodwana Bay en even helemaal niets... Vanmorgen zijn we om half negen vertrokken naar Sodwana Bay. Een kleine 100 km rijden via een mooie natuur route. Helaas liep het na een paar 100 meter van de camping al anders dan gepland. Op de weg had een botsing plaats gevonden tussen een bobo camper met hier in een Frans gezin en een dronken Afrikaan. De Afrikaan was met een hoge snelheid de berg af komen rijden en aan de verkeerde kant van de weg terecht gekomen en niet geremd voor de camper. De camper en auto zaten behoorlijk in elkaar. De Afrikaan is gelijk de bosjes in gerend en niet meer terug gekomen. Zijn dorpsgenoten wisten gelukkig wel te vertellen wie het was. Ook aan de politie die later arriveerde! De kogel schoten aan de zijkanten van z'n jeep, vertelde ook al niet veel goeds! Maar voor het Franse gezin natuurlijk erg vervelend, zij hadden al niet veel geluk gehad tijdens hun reis door Afrika. Een week lang een erg ziek kind en een laptop kapot en nog een aantal kleine zaken! Dit ongeluk zal ook zeker een paar dagen van hun vakantie kosten, voordat de camper is gemaakt. Maar gelukkig niemand gewond. Na wat hulp te hebben geboden en vooral een luisterend oor, zijn we weer in onze camper gestapt en zat er niets anders op een omweg te nemen, voordat we aan de weg naar Sodwana Bay konden beginnen. De rest van de reis liep voorspoedig en na kort wat boodschappen te hebben ingeslagen zijn we al voor twaalven op het resort waar ook de camping is. Het is hier weer echt mooi. We staan midden in een bos, met een zand strand bodem en veel dieren. Een stukje verderop is een prachtig strand, waar het wel hard waait. De temperatuur is vandaag 24 graden, zo warm hebben we het nog niet gehad. We hebben onze camper nog niet geparkeerd of we worden aangesproken door een Afrikaanse vrouw, of zij onze afwas en was mag doen. Zij woont met haar gezin bestaande uit 16 familieleden in een tent op de camping. De mannen zijn overdag werken en kinderen naar school, zij hoopt wat bij te verdienen. Wanneer je aangeeft dat je graag wilt dat zij helpt ga je met haar kaartje naar de receptie. Zij krijgt dan permissie om gebruik te maken van de afwas plaats en was plaats in het toiletgebouw op de camping om voor ons de taken uit te voeren. Ik vind het wel heel lastig om andere de 'vuile' werkjes te laten opknappen, ik kan dat tenslotte ook prima zelf, maar ja, je helpt haar er ook mee als ze wat extra's verdiend. Nou en dat lukt wel hoor met iemand als mij die graag ander wil helpen en graag deelt. Ik vind alles weinig en sneu.... De dochter van deze vrouw kwam vragen of ze de haren van de meiden mocht vlechten. Nou, dat wilde ze alledrie wel. Dus ik vragen hoe duur het was? Eigenlijk luister ik met een half oor, want ik ben met Vigo lunch aan het maken. Ik denk dat ze duidelijk maakt dat het 50 rand per persoon is. Ik reken even om en denk van oh, 5 euro per persoon. Weet je, ik ding een klein beetje af en zeg: ok! Zij huppelt helemaal blij en gillend weg! Michelle en Lisa kijken me aan en zeggen; Hester zei ze geen 15???? Euhhhh, nu ik er even over nadenk, zal dat inderdaad wel zo zijn! Mmmmm... Vandaar dat ze zo blij was! De meiden omstebeurt een half uur op de stoel en hun haar werd door twee dames ingevlochten! Uiteindelijk heb ik 100 rand betaald ( 10 euro ) en word hier helemaal blij van, omdat deze dames er ook zo blij van worden! Ik zeg tegen Ron; als ik na 3 dagen hier staan vijftig euro kwijt ben en deze dames en hun hele gezin er helemaal gelukkig mee maak, ben ik dat ook! Gelukkig is Ron dat met me eens, maar wijst me er wel even op dat 500 rand een behoorlijk maand salaris is hier! Nadat de meiden zijn ingevlochten en Ron, ik, Kiki en Vigo een tijdje hebben gewandeld, opzoek naar een weggetje naar het strand en het niet hebben gevonden, stappen we in de camper en rijden naar het strand net buiten de camping. Hier gaat Ron een kijkje nemen bij de duikschool en vermaken we ons op het strand. We spelen voetbal, springen in de golven en Michelle graaft Kiki, Lisa en Vigo helemaal in. Rond vier uur wordt het al wat fris. We stappen weer in de camper en rijden naar de duikschool op de camping. Dit blijkt een heel duik resort. Allemaal kleine huisjes om te overnachten, een leuk zwembad met er om heen strand stoelen, grote huiskamer en restaurant. We maken het ons gemakkelijk, bestellen een aantal lekkere snacks en vertoeven heerlijk een paar uurtjes in de huiskamer. Ondertussen is Vigo aan het voetballen, met diverse mannen die hebben gedoken. Om 19.00 uur worden de duiken voor de volgende dag ingepland. Ron en Michelle gaan mee met de duik om 11 uur en moeten rond half tien aanwezig zijn. Lisa en ik zien ons al helemaal een dagje heerlijk met boekje en muziekje op een ligbed bij het zwembad liggen en Kiki en Vigo willen graag in datzelfde zwembad liggen, dus zo is iedereen weer tevreden! Na een hapje te hebben gegeten en nog even een praatje te hebben gemaakt met een vader met 3 tieners ook op reis door Zuid Afrika, rijden we terug naar onze camping. Echt alles is donker en nergens een lamp of andere tenten / campers die het een beetje verlichten! Maar wel een mooi toilet gebouw met bad en warme douches, waar we gelijk onze eigen badkamer van maken en zonder deuren te hoeven sluiten tutten we met z'n drieën wat aan, terwijl Kiki en Vigo in bad zitten en Ron de camper nacht klaar maakt! Oh, wat voelen we ons weer schoon!!!!! Weer terug bij de camper, waar Ron ondertussen ook voor wat licht heeft gezorgd, ontdekken we dat in de bomen op onze plaats al onze schone was is opgehangen om te drogen. We hopen maar dat morgen niet de apen, herten en eekhoorns in onze kleding lopen ;) Na een potje kaarten, kruipen we lekker ons bed in, om morgen een dagje te relaxen! Wat een lekker vooruitzicht......