Dag 14 rijden van Middelburg naar Ladybrand Brrrrrr.. Wat koud! Vannacht om vier uur werden we wakker van de kou. Vigo was aan het huilen en de rest aan het woelen in z'n bed! Het was echt koud. We hebben het kacheltje dan ook maar aangezet. Toen Ron en ik om 7 uur vanmorgen opstonden, stond er dan ook ijs op de ramen en bij het wegrijden met de auto gaf deze -3 graden aan! En dan te bedenken dat we overdag in bikini lagen te zonnen en in het zwembad zijn geweest! De kinderen hebben het eerste stuk van de route lekker geslapen of een filmpje gekeken. Terwijl wij het gezellig en warm hadden in de camper reden we langs Town-ships waar mensen op straat of in bouwvallen zonder ramen en deuren leefde. Toch iedere keer weer even slikken om ermee geconfronteerd te worden dat er nog grote verschillen zijn. Vandaag zijn we door verschillende dorpen gereden. Ieder dorp begint met een grote afvalberg, vervolgens een stroomcentrale, een heel groot kerkhof voor de Town-ship, een Town-ship, een paar honderd meter verder stadje met winkels, supermarkten, garage, restaurants enzo.. Genoeg mannentjes die je auto willen bewaken, je boodschappen willen tillen en als je iets weggooit wordt het gelijk uit de vuilnisbak gehaald. Na het stadje, waar trouwens iedereen altijd hartstikke vriendelijk is, volgt er een paar honderd meter verder meestal een villawijk. Met grote huizen met hoge hekken er omheen. Beide delen hebben eigen scholen en kerken. Ben je door zo'n stadje heen gereden kan het rustig zo zijn dat je de volgende 100 km niets meer tegen komt. Maar het kan ook zo zijn dat ze met de weg bezig zijn..... Nou dat is ook een beleving. Er staat dan een mannentje met grote vlag te zwaaien of je door mag rijden of moet stoppen. Optie 1 doorrijden: naast de weg is een 'nood' weg aangelegd, deze is van zand en heeft diepe kuilen en hoge hobbels! Dat betekend een soort survival tussen de gaten door en voor de rest van de familie vasthouden wat je vasthouden kan, anders vliegt het de camper door! Zo'n noodweg kan rustig 15 km lang zijn! Optie 2 wachten: wanneer het mannentje aangeeft dat je moet stoppen, betekend het dat de voertuigen vanaf de andere kant de noodweg mogen gebruiken..... Aangezien deze dus heeeel lang is en moeilijk berijdbaar, kan het zo zijn als je pech hebt dat je 45 minuten moet wachten, voordat je alsnog optie 1 moet nemen! Maar na veel gehobbel, goed stuurwerk van Ron zijn we voor drie uur al op de camping! En de camping 'Little Rock' is prachtig gelegen. Volleybal veld, speeltuin, zwembad (echt te koud!), drie loslopende zwarte varkens, 7 loslopende pony's en een stuk of vijf rondlopende honden! Allemaal goed verzorgt en sociaal.... (in hoeverre een dier sociaal kan zijn:) ) Vanmiddag hebben we de berg beklommen op de camping naar een mooi uitzichtpunt. We hebben beloofd aan niemand te vertellen wie er precies op de verkeerde plek ging 'zitten' en bij wie precies de tak afbrak waar we allemaal al gebruik van hadden gemaakt om de rots op te komen, dus dat doe ik dan ook niet..... Op de camping is een niet al netjes toiletgebouw maar wel een warm bad, waar Kiki en Vigo heerlijk in hebben gezeten, terwijl Michelle stond te douche en Lisa met Ron een balletje trapte! Weer schoon allemaal hebben we lekker gegeten in een gezellig steakhouse in Ladybrand! Op de camping de kachel op hoogste stand, extra dekens op de bedden en na een potje kaarten allemaal in bed! Kijken of we vannacht wat warmer houden! Lieve pa en ma, we hebben helaas geen internet kunnen vinden om te skypen, maar we wensen jullie een heerlijke vakantie, geniet ervan en we skypen volgende week weer! Dikke kus en veel liefs van ons